Great WAR- Bionicle RPG2. komplet 5/5.

-Musimy zaplanować plan działania, może jakaś mała infiltracja? Skoro to ma być siermiężnie ciężka batalia.

- Aby planować, trzeba mieć jakieś informacje. Nie wiemy na razie nic, więc chyba możemy przyjąć że na razie plan brzmi tak: Dotrzeć w okolicę celu i się rozejrzeć... Ale generalnie popieram pomysł cichego wejścia, atak frontalny to samobójstwo, tak jak mówił tamten Turaga. Nie jesteśmy jeszcze zgrani ze sobą.

----
OOC: Apo, "zaplanować plan"? Bardzo wesoły

- Spilornis ma rację. Przy naszej aktualnej wiedzy trudno o jakiś złożony plan. Proponuję omówić go w jakimś bezpiecznym miejscu już po dotarciu do celu.

-Czyli szykuje się małe rozpoznanko. Najpierw jednak dojdźmy na miejsce, a potem się będziemy martwić. Broń w pogotowiu, nie wiemy, na co możemy tu trafić.

-Tak, najpierw musimy trafić w okolice wioski, potem będziemy myśleć.

-----

Mert o nas zapomniał, prawda?

Z Tawerny - Z powodu przyczyn nieważnych do wywlekania na forum, zawieszam swoją działaność na 10 dni. To oznacza, że najbliższy wpis w RPGu pojawi się najwcześniej za tydzień w środę. (choć mogą być obsuwy z tym związane) Przepraszam za to wszystkich graczy. - Gaku

Wojownicy weszli w długi tunel, światło rzucane przez jednego z członków drużyny rozwiewało mroki ukazując piaskowcowe ściany w których ktoś dość mozolnie wykuł pewną historię, korytarz którym poruszali się Toa był dość kręty by w pewnym momencie rozwidlić się na dwie możliwe odnogi: lewą i prawą, już było wiadomo, że obiekt w którym znajduje się drużyna jest Labiryntem, a każda ich decyzja może spowodować wieczną tułaczkę poniżej zwał piasku.

- No to pięknie... a myślałem, że gorzej już być nie może. Jakieś pomysł co robimy? Nie za bardzo widzi mi się rozdzielać, może powinniśmy wybrać wszyscy jedną drogę? Jak się zgubimy, to zgubimy się przynajmniej razem.

-Rozdzielenie się osłabi drużynę. Też jestem za tym, by trzymać się razem. Można by znaczyć czymś drogę... Dziury w ziemi?

- Mógłbym robić jakiś szlak ze śniegu, ale trudno mi ocenić jak długo on się utrzyma... Więc dziury w ziemi nie są takim złym pomysłem. Chyba, że ktoś ma jakiś inny plan.

- Może na tej historii na ścianie, którą minęliśmy jest jakaś wskazówka? Jeśli nie, to będziemy musieli wybrać.
Wskazuję kciukiem za siebie.

- Tak, zawróćmy puki możemy, bo jak zaczniemy iść naprzód to możemy się zgubić a w tej historii może być jakaś wskazówka a każda wskazówka jest lepsza niż bezcelowe błądzenie w tunelach. Popieram przedmówcę.

Zatem zawracam i idę obejrzeć historię na ścianie.

- Mieliśmy się nie rozdzielać, zawracamy wszyscy, tak będzie bezpieczniej.

Idziecie czy nie?! - wołam przez ramię.

----
OOC: skoro kursywą piszemy dialogi, to jak zapisywać myśli (a nuż się napatoczy jakiś telepata)? Może kolorem?

Podążam za moimi towarzyszami, uważnie przyglądając się ścianom.