Veller Quest RPG

- ja nie mam nic do ukrycia

-W sumie to myślałem nad zostaniem ze dwa dni w stolicy. Trzeba odpocząć od podróży. Od siodła może tyłek odpaść.- oznajmiam, po czym zwracam się do Gharna i Tadka. -Panowie?

-Jak najbardziej, nigdy nie bylem w stolicy w trakcie swiat a tu taka sposobnosc sie trafia -

Stephiroth
Pokazałeś swoje przedmioty. Wśród nich były statuetki Strogara, Życia, Śmierci i Vellera, a także księga magiczna. Na statuetki celnik nie zwrócił uwagi, ale do księgi zajrzał. Zobaczył intrygujące ilustracje i inkantacje zapisane w starym języku.
- Toż to chyba księga magiczna! - krzyknął. - Skąd to masz?! Mamy tymczasowy zakaz przepuszczania przez granicę magów i przedmiotów, które definitywnie się z nimi kojarzą!
Co robisz?

Souler, Taddeo
Gharn odpowiedział:
- No pewnie, chłopy! Trzeba trochę tchu złapać, bo tak jeździć we wszystkie strony to też niezdrowo. Tym bardziej, że Święto Zimy, opłaca się zostać.
Król odezwał się:
- A, właśnie... przecież gdy byliście tu poprzednim razem było was znacznie więcej... czy...
- Nie, nic z tych rzeczy! - zaprzeczył Gharn. - Nikt nie zginął, na szczęście. Po prostu się rozdzieliliśmy, niektórzy w swoje strony pojechali...
- No, całe szczęście. A, jeszcze jedno. Jak mógłbym zapomnieć. Strażnik z uczty, ten który cię przesłuchiwał, Soulerze. Dopiero po wypuszczeniu cię na wolność przypomniał on sobie o tym, że mówiłeś o jakimś potężnym artefakcie, który ma Nusair, pozwala przeważyć szalę zwycięstwa w bitwach. Przyzywać jakieś tam armie. Pieprzony dureń, zapomniał mi powiedzieć o takiej rzeczy, rozumiecie? I właśnie tu proszę o wyjaśnienia. O co chodzi z tym całym przedmiotem? Czy to wszystko o nim to prawda? Jestem ciemny w sprawach magii, więc możecie całkowicie zmyślać - uśmiechnął się.
Co robicie?

- to coś? To tylko książka mojego przyjaciela, obiecałem mu że to oddam jak będę przejeżdżał w najbliższym czasie blisko nie go. Próbowałem coś z tego wyczytać, ale to same pogmatwane hieroglify są. Ja tu tylko alchemikiem jestem, nie żadnym magiem.

-Dobra, jak wiadomo, po bogach zostało na oko... Tak ze trzysta tysięcy artefaktów. Kula Vellera, jak ją się zwie, to jeden z nich. Dzięki specjalnym "wspomagaczom" można kontrolować moc Kuli.

-Samo posiadanie kuli bez zadnej magicznej obrony powoduje ktotka utrate sensow, czego ludzie Erdamona sie pewnie przekonali na wlasnej skorze tak wiec nie wydaje mi sie zeby zaden z jego magow chcial otrzymywac jakikolwiek nieprzychylny efekt uzycia kuli, tak wiec mniemam ze mamy wzglednie dosc czasu by ich powstrzymac zanim znajda droge do uzycia kuli-

Stephiroth
Celnik uważnie cię wysłuchał i westchnął.
- Dobra, jesteś czysty... przejeżdżaj.
Otrzymano 150 pkt. doświadczenia!
Wjechałeś na most przecinający potężną rzekę Ordavel. Rozglądając się na boki zobaczyłeś wspaniałe widoki przelewających się mas wody pod cienką warstwą lodu.
Czekasz na Phantiego po tej stronie?

Phantie
Przyszła pora na ciebie. Celnik podszedł, spytał cię o imię, nazwisko, pochodzenie, profesję. Poprosił też o pokazanie ekwipunku.
Co robisz?

Souler, Taddeo, Gharn
Król was wysłuchał. Zastanowił się i zapytał jeszcze:
- Dobrze, ale czy to prawda, że można tym kontrolować nawet czyjeś armie...? Jeśli tak, to mamy naprawdę przesrane. Jeśli ktoś wie, jak używać tej kuli...
Co robicie?

Ostatnio zmieniony przez Akamai dnia Śro 16:13, 18 Maj 2011, w całości zmieniany 1 raz

-Według źródeł, można tym kontrolować jedynie istoty stworzone przez Vellera. Smoki, nieumarli, i tak dalej. Tak czy inaczej, mamy przesrane.

witam jestem eitnahp, jestem początkującym alchemikiem jeżdze razem z Htorihpetsem, pomagam mu i takie tam, tak samo nie mam nic do ukrycia,moglibyście mnie przepuścić? Htorihpets pewnie czeka i się niecierpliwi.

Phantie
Celnik zaczął cię przeszukiwać. W ekwipunku znalazł dziwną miksturę, której działania nie znasz. Odkorkował, powąchał i ją zwrócił. Znalazł też kilka drogocennych kamieni i gwizdnął z podziwu.
- No, bogato masz, panie Eitnap, czy jak ci tam.
Wytrychy miałeś dobrze schowane, więc ich nie znalazł. Nawet jeśli, to nie mógłby ci jakoś specjalnie zaszkodzić.
- Dobra, przejeżdżaj pan. - powiedział w końcu człowiek i cię przepuścił.

Ze Stephirothem wjechaliście na długi i szeroki most, podziwiając widoki.

Phantie, Stephiroth
Gdy przejechaliście na drugą stronę, wasze konie postawiły pierwsze kroki na ziemi Oxyru.
Nie było żadnego drogowskazu.
Ze swojej wiedzy i mapy wnioskowaliście, że jadąc na zachód wzdłuż rzeki Ordavel dojechalibyście do zbudowanego wokół niej miasta o tej samej nazwie, leżącego po obu stronach granicy. Na północ zaś jadąc wkrótce trafilibyście pewnie na jakąś wioskę, a ponad cztery godziny jazdy w tym samym kierunku pozwoliłyby wam dotrzeć do większego miasta Aglarst.
Gdzie w ogóle zaczynacie poszukiwania kuli i Nusaira? (musicie znaleźć też nocleg, bo dzień wkrótce się kończy)

Souler, Taddeo, Gharn
- Niech to... tylko potworów nam brakowało... Bergthor unika wojny, ale jego pozycja słabnie... jeśli jakiś nieudolny książę zdobędzie faktyczną władzę, łatwo będzie nim manipulować. Erdamon i spółka pewnie będą pociągać za sznurki, a gdy dojdzie do jakiejś bitwy, użyją tego zasranego artefaktu... - wstał i zaczął powoli się przechadzać po pokoju. - może i obrażam w tym momencie bogów, ale czasami naprawdę wątpię w ich istnienie... nie mówcie o tym nikomu - pomachał palcem. - Żebym wcześniej się dowiedział o tym wszystkim, gdyby ten idiota mi powiedział od razu o kuli, to bez chwili zwłoki bym pomówił o tym z Bergthorem! A teraz on już prawdopodobnie siedzi w Oxyrze... muszę natychmiast wysłać mu list, w którym go powiadomię o całej sytuacji... do czego to doszło, wiemy więcej o jego państwie niż on sam. Teraz wybaczcie, muszę załatwić dużo spraw, między innymi napisać ten list. Gdybyście mogli nam pomóc... w końcu raz już starliście się z tym magiem... moglibyście spróbować odzyskać kulę i... zabić Nusaira za pozwoleniem od Bergthora. Oczywiście nie namawiam was do tego, bo nie jesteście bezpośrednio moimi podwładnymi. Ale jeżeli chcielibyście pomóc, to powiem wam, gdy otrzymam odpowiedź od Bergthora.
Co robicie?

Ostatnio zmieniony przez Akamai dnia Śro 17:03, 18 Maj 2011, w całości zmieniany 1 raz

-Chciałbym zauważyć, że wysłanie listu jest niebezpieczne. Szpiedzy Erdamona na sto procent pilnują traktów. Jeżeli zauważą królewskiego posłańca, z pewnością zrobią z niego szaszłyk, a list przekażą zwierzchnikom. Nie macie jakichś połączeń magicznych z Oxyrem?

- Tak, masz rację. To jest niebezpieczne. Gdybym nawet miał dowody na zabójstwo mojego posłańca przez kogoś z Oxyru, to co mógłbym zrobić? Nie wywołam przecież wojny. Bo jej nie chcę. A Erdamon dobrze o tym wie. Mógłbym oczywiście oskarżyć jego samego, ale sytuacja być może stałaby się zbyt napięta. Jak na razie, chcę unikać walki dopóty, dopóki jest możliwość rozwiązania sprawy spokojniej. Czyli przez odebranie kuli Erdamonowi i jego podwładnym bez hucznego, długotrwałego konfliktu.
Niestety odkąd pamiętam jakoś nie ufam magom - bez urazy dla Taddeo, oczywiście. Większość, których poznałem jest jakby z innego świata, odcięta od społeczeństwa, żyje w swoim świecie. Miałem na swoim dworze maga. Ale jak zwykle musiał mieć jakieś konszachty, interesy, o których nie wiedziałem - i został zamordowany, do dziś nie wiem dokładnie przez kogo. Pewnego razu było tak, że sam prawie zostałem zabity, wciągnięty w sprawy magów...
Dziadek kiedyś mi opowiadał, że w czasach, gdy magów było więcej, większość im ufała, a Oxyr mocno się lubił z naszym państwem, istniał portal stąd do stolicy Oxyru - czyli Oxyru - uśmiechnął się. - Podobno znajdował się on w wieży najwyższego maga obok tego zamku. Został zamknięty, gdy po śmierci ich króla stosunki z Oxyrem się pogorszyły. Obecnie nie ma do wieży dostępu, bo wraz ze śmiercią tego maga, zaczęła się ona powoli sypać, jakby ochrona przed wiekiem przestała istnieć... tak więc, sami widzicie, najlepiej chyba będzie posłać tam jednego z moich ludzi konno...
Co robicie?

-Myślę, że warto by było przynieść jakiś podarek królowi Oxyru dla polepszenia stosunków między państwami. Tylko co to może być... Coś symbolicznego...

- ludzie w wioskach czasami wiedzą więcej niż ci, którzy mieszkają w stolicy, chyba wpierw udamy się na północ, co ty na to Phantie?