Veller Quest RPG

-Ja też skopałem tylko jednego. I ci pomogę z tymi roślinami.

- Ale bydlaki mocne były. Najsilniejsze chyba potwory, jakie widziałem w swoim długim życiu - dodał krasnolud.

Zaczęliście szukac użytecznych ziół. Po krótkich poszukiwaniach, pod drzewami, przy mokrych terenach uzbieraliście w sumie:
x4 - nasiona pysznogłówki - przywrócenie zdrowia (składnik miksury p. zdrowia)
x2 - nasiona czerwonego lotosu - przywrócenie zdrowia + premia do siły)
x5 - kwaśnik niebieski (pisałem o nim chyba na 4 stronie gry.
x8 - liście mięty (to samo, co w nawiasie do kwaśnika.)

Jakoś się dzielicie czy wszytko bierze Taddeo?
Co robicie dalej?

- mi to wogóle nie jest potrzebne

Ja też nie chce ziół.

No to teraz mozemy pojsc do ksiecia (chyba ze ktos chce najpierw pojsc do wiesniaka) a jak bedziemy u ksiecia to bede mial oko na krasnoluda zeby tym razem z jakims chamstwem nie wyskoczyl.

-Ja proponuję krasnoluda zostawić w chlewie- wśród rodziny.- oznajmiam pół-żartem i oddaję moje znaleziska Taddeo.

UWAGA: "Naprawiłem" wasz ekwipunek, by był bardziej przejrzysty. Zobaczcie na pierwszej stronie.

Krasnolud spojrzał na Soulera i odpowiedział:
- Ciebie to gnomy urodziły, dlatego taki wyszedłeś - zaśmiał się i rzekł powazniej - idziemy do wieśniaka.

Po ponad godzinie, cali obolali dotarliście do małego gospodarstwa.
Pies znowu zaczął szczekać. Gharn chciał już coś powiedzieć, a później zrobić, lecz został skarcony przez Taddeo.
- No co?! Mamy tak słuchać tego... - nagle drzwi skrzypnęły, pokazując zapitą wieśniaczą twarz.
- A czego? Zabili psuciciela?

Ostatnio zmieniony przez Akamai dnia Pon 14:23, 27 Kwi 2009, w całości zmieniany 1 raz

-Ano zabili. Tadek, pokaż łeb bestii.- mówię do wieśniaka.

Pokazuje obrzydliwy lep

Wieśniak wrzasnął i zamknął drzwi. Po chwili jednak je uchylił.
- Dziękuję! - wyjąkał i ponownie się zamknął w środku.
Krasnolud przeklnął.
- O! - nagle zobaczył wieśniaka, który wyszedł z jakimś workiem.
- Wy jednak dobre chłopcy! Macie troszku zapasów! Do widzenia! - zatrzasnął drzwi. Ze środka było jeszcze słychać:
- E! Żonka słyszała? Potwora ubili! Dałem ja im podarunek!

W worku było trochę ziemniaków, marchwi, mnóstwo pomidorów, jabłek, śliwek i pszenicy oraz sałaty. Wór był dosyć ciężki. Rozdzielacie jedzenie?
A później do księcia?

Dzielimy się żarciem po czym idziemy do księcia.

Dla każdego wyszło po dwie żelazne racje żywnościowe.
Poszliście do księcia. Niebo znowu się zachmurzyło i lunął deszcz. Po chwili byliście przemoknięci.
Po mniej niż godzinie dotarliście do miasta.
Weszliście szybko przez bramę, zanim strażnik nie przyszedł z krzaków, załatwiając swoje potrzeby. Brama skrzypnęła głośno, ale w mieście nikt nie zwrócił uwagi. Ludzie chodzili po ulicy, na głównym placu jakiś dziad opowiadał historie dla dzieci, czekając na zapłatę. Po rynnach do rynsztoku spływała deszczowa woda, mieszając się z wydalinami mieszkańców. Ktoś właśnie wyrzucił zawartość nocnika z drugiego piętra pobliskiego domu.
Prosto na Gharna.
- #$#$@ %R, @#$@!, %##^ !!! - krasnolud ryknął.
Karrn popatrzył na niego ze zrezygnowaniem i zwrócił się do wszystkich:
- Może lepiej nie stawajmy przy domach, idźmy środkiem.

Wszyscy patrzyli się na Gharna. Dzieci śmiały się, kobiety zakrywały dłońmi oczy, a mężczyźni obrzucali go wiązankami przekleństw. Krasnolud tylko szeptał coś przez zęby, w poszukiwaniu jakiegoś wiadra z wodą. Po chwili doszliście do studni. Gharn wyciągnął wiadro pełne wody i obmył głowę włącznie ze zbroją.
- No cóż. Smrodu to nie zmyje, pójdziecie do księcia sami, a ja zapłacę te parę koron za balię z wodą w jakiejś karczmie...
Krasnolud został.

Wy znaleźliście się w zamku. Strażnik zmierzył was wzrokiem i przepuścił, jakby was pamiętając. Szybko was ponaglił i dalej stał na warcie. Po długich stopniach weszliście na korytarz, prowadzący do pokoju księcia. Na ścianach raziły w oczy jasne obrazy, przesycone kolorami. Zatapialiście swoje kroki w puszystym dywanie. Drzwi. Karrn zapukał.
- Wejść! - rozległ się głos.
Weszliście do pomieszczenia. Książe stał przyodziany w najwykwintniejsze szaty i pokazał gestem, byście usiedli. Rozsiedliście sie w wygodnych, drogich krzesłach. Pokazaliście łeb potwora.
- Co za paskudztwo... zabierzcie to, zanim coś pobrudzicie. Hmm... spisaliście się. Muszę to przyznać. Uratowaliście moją córkę. Zabiliście potwora, nękającego miasto. Strażnicy wam nie ufają po tym pożarze, ale... muszę przyznać, że ja też nie lubiłem tego maga. I nie chcę wiedzieć czy to wy, czy nie wy podpaliliście jego wieżę. Tak czy inaczej, zasługujecie na nagrodę. A oto ona.

Książe wyjął ze skrzyni spory woreczek. Brzęknął miło i znajomo. Ciężko spoczął na stole.

Co robicie?

Ostatnio zmieniony przez Akamai dnia Pon 20:22, 27 Kwi 2009, w całości zmieniany 1 raz

Pytam księcia o następne zadanie.

- Nie ma, jak narazie, w mieście żadnych problemów, więc nie macie, co tu robić. Ale jeszcze przed wami cała kraina. Młodzi jesteście, do pracy was wezmą. Na pewno niejedna wioska i miasto potrzebuje takich, jak wy. Napijecie się wina?

-ja bardzo chętnie się napije