THE OF DD (rysunki, przeróbki,suchary)

O, fajne, na pewno pobiorę z torrentów. Wesoły

Ktoś tu się wzorował konstruktem Zbieraczy? :>

2 spooky, znowu jakiś szkielet, wszędzie szkielety

Nie no, fajne Wesoły

Ostatnio zmieniony przez Gaku dnia Pon 21:30, 20 Lip 2015, w całości zmieniany 1 raz

2spooky4me
Ale fajne, chociaż ME2 nie ma znaczenia dla fabuły.

Kanohi Sanok mój faworyt, inspiracja Dead Spacem czy przypadek? ;]

Z siedzibą LEGO to mnie zaskoczyłeś. Rozbawiony

Apokal kroczył powoli w dół schodów, trzymając łuczywo, które rozświetlało migotaniem potężne kamienne ściany. Kierował się w głąb Twierdzy Modów, rozmyślając czemu nie widuje się już niektórych userów. Kolejno mijał podziemne parkingi, archiwa i lochy, a odgłosy jego kroków rozlegały się echem po korytarzu. Jego celem była najniższa kondygnacja całej wyspy, a on został wysłany z misją wielkiej wagi, którą wykonać może tylko mod, i to nie byle jaki - zadanie to jest godne wyłącznie Moda Apokalipsy.

Destynacją Apokala była piwnica PFB, a on miał ostawić parę słoików i zabrać kiszone ogórki. Mijał ospale - jak to miał w zwyczaju - kolejne odrzwia, które były własnością użytkowników forum. Nieraz z ciekawości spojrzał przez wyrwę by ujrzeć co to sąsiedzi trzymają w środku. Unikał jedynie drzwi do piwniczki Lokisyna, bo były całe lepkie, a w środku cuchnęło odmianą rozpłodowego protodermis, którego to nazwy tu nie przytoczę.

Kiedy był już blisko wielkich drzwi z mahoniu, na których widniał pozłacany (wyrób złotopodobny, nie prawdziwy kruszec) napis "Zapasy", usłyszał w oddali kroki wielu małych stópek. Jako że był dość powolny, nie zareagował na to od razu. Wraz z nasilającymi się odgłosami kroków - delikatnych, jakby w jego stronę kierowała się grupa dziewczynek w balerinkach - pojawiały się też pierwsze szepty i głosy. Kiedy Apok wreszcie raczył zareagować, kierując promień światła w mrok korytarza, ujrzał tylko znikający w boczną alejkę cień obłej istotny z wieloma nogami.

"Pająk" pomyślał mod. "Ale jaki? Fikou? Visorak? Kahgarak? Czacho-pająk? Lord Pająków Zagłady?" - rozmyślał, i uświadomił sobie że w świecie Bionicle jest od cholery pająków, a żadnego przedstawiciela gromady podkowiastogłowych, co wyraźnie mówiło o poziomie kreatywności w LEGO.

- Zapomnieliśśśśścieeee... - usłyszał szept w oddali. Nie okazując strachu, odparł: - O czym zapomnieliśmy?
- O NASSSSS...- szept był odrobinę głośniejszy, pełny nienawiści, i jakby...bliższy? Przeciwnik zmniejszał odległość od swej ofiary.
- K-kim...kim jesteś? - rozdygotanymi ustami zapytał Apo, nerwowo ruszając pochodnią.
- Zapomnieliścieeee...o nassss...o naszyych fan fiacccach....
- Ujawnij się! - wykrzyknął mod głosem pełnym strachu i frustracji, a echo jego okrzyku odbijało się od kamieni, wracając do niego kilkukrotnie.
-Ukryłeeeem sięęę....przed wamiii...urosłeeeem w siłęęęę - szept przerodził się w złowieszczy, przypominający upiorny powiew wiatru głos. nieprzyjaciel był na wyciągniecie ręki, i bawił się ze swoją ofiarą.
Rozdygotany Apokal poczuł oddech na swoim karku, i z zadziwiającą jak na niego szybkością obrócił się. Kiedy światło padło na tą abominację...

Mierny ludzki umysł nie był w stanie przetworzyć brzydoty tego monstrum. Przypominający ogromnego pająka stwór pokryty szczeciną, a obrzydliwie zaślinionymi żuwaczkami i mnóstwem oczu, nienawistnie łypał na moda. Strach jednak jest największy, kiedy nie widzi się jego źródła, i Apo odetchnął z ulgą. Nie takich przeciwników już pokonał.

Wysunął rękę na przeciw, po czym z głośnym hukiem rozbryznął niedoszłego zabójcę promieniem tęczy, oświetlając przez chwilę piwnicę jak kiczowaty bar dla gejów. Uradowany z kolejnego zwycięstwa, obrócił się na pięcie i ruszył w kierunku wyjścia. Kiedy był już z powrotem na schodach, gwałtownie zatrzymał się, i pacnął się otwartą dłonią w kanohi.
-Ku*wa, ogórki! - przypomniał sobie.
Szybkim truchtem wrócił się pod wielkie odrzwia i chwycił za słoiki, ale w kącie jego oka zamajaczył ruch. Kiedy skierował pochodnię ponownie w kierunku truchła, dojrzał że z rozprutego cielska...coś wychodzi. Dziesiątki, jeśli nie setki małych wersji poległego pająka. Wszystkie wściekłe i syczące "zapomnieeeeeliścieeeee". A co i rusz dochodziły kolejne.

-NOPE! - wykrzyknął Apokalips i sprintem ruszył w stronę schodów, ledwo balansując słoikami z kiszonymi korniszonami. Teraz jest dobry moment, żebyście dokładnie wyobrazili sobie tą scenę. Biegnący spiralnymi schodami Apokalips, jedną ręką trzymający słoiki z ogórkami, drugą strzelający promieniami tęczy w goniące go setki pająków, przy czym cały czas krzyczy "Nope Nope Nope Nope". Polecam do tego motyw ucieczki z Benny Hilla.

Powolny Apo, dotychczas znany jako chodzący (i to wolno) mem, teraz osiągnął niesamowitą szybkość, walcząc o życie. Udało mu się dobiec na płaski szczyt wieży przed prześladowcami, ale nie miał już gdzie uciec. Po chwili z otworu w podłodze wybuchła obrzydliwa, przypominająca ropę fontanna pająków. Było ich tak dużo, że przypominały inteligentną ciecz, która wypełniała podłoże i kierowała się w stronę moda.

"Czy to koniec?" - pomyślał Apo - "Czy to moja ostatnia przygoda? Co się teraz stanie z forum? Kto mnie zastąpi w Radzie Modów? I najważniejsze - co z ogórkami?".

Pająki były już o krok od niego, żałośnie zawodząc, kiedy ten przypomniał sobie w swojej powolności że potrafi latać. Po chwili uniósł się w przestworza poprzez rakiety w nogach, przypominające te u Iron Mana, a część pająków, która za nim skoczyła, spadła w otchłań.

Czując teraz wyraźna przewagę nad przeciwnikiem, z nutką zadufania w głosie zapytał: - No, maleńki...miło było, ale muszę lecieć, heh. Może na pożegnanie powiesz mi kim jesteś?

Rzesza pajęczaków spojrzała na niego w ciszy przez chwilę, po czym odpowiedziała chórem:

- Jestem Kubox. Rahi. - w tym momencie z ich tułowi wyrosły wielkie, owadzie skrzydła - LATAJĄCY PAJĄK.

Wszystkie, jak jeden mąż, zerwały się do lotu.

Umiem latać? Nie przypuszczałem. Skleroza mnie dopada, ładny FF ale i tak trafiasz do sygny.

Ktoś z ekipy ma miotacz płomieni? Zlew, ty robiłeś Fritaty, mówże.

Wyprawa po ogórki. Wspaniałe.

Apo, pamiętaj, jesteś najodważniejszym z modów. Pozostali nie byliby zdolni by walczyć z pajączkami. Bardzo wesoły

Mój bohaterze. <3

Świetny FF o Apie, dużo emocji, dużo akcji, leci pochawu.