Przeszłość Inferno

Często mam ochotę na zrobienie czegoś "fajnego". Więc wróciłem do mojego starego FFa, którego nie ukończyłem Mrugnięcie

Cytat:

Na 500 lat przed przybyciem Toa Metru nierozważny członek OoMN zgubił w Archiwach Onu-Metru kamień Toa. Przez tę pomyłkę zrodzi się nowa historia, historia o Toa Ognia, Inferno. Kiedy fałszywy Turaga Dume zebrał wszystkich Matoran, by zamknąć ich w kapsulnikach, pewien podejrzliwy Ta-Matoranin odkrył podstęp. Zaczął uciekać lecz przy Archiwach Onu-Metru spotkał starego, uszkodzonego Vahki, który rzucił się na niego. Przez to spotkanie, Inferno spadł na bardzo niskie poziomy Archiw. Po latach przebywania w zamknięciu niemal oszalał, lecz znalazł kamień Toa. Ku wielkiemu zaskoczeniu stał się Toa Ognia. Szybko opanował nowe moce i przy pomocy Kanohi Iden ujrzał, że Metru Nui jest opuszczone i pełne Visoraków. Leciał przez pajęczyny tak długo, aż nie zobaczył wielkiej fortecy. Wtem spostrzegł szóstkę Toa zmierzających w tamtym kierunku.
-Nareszcie! Przybyła pomoc! Musze ich zawiadomić, że jestem uwięziony w Archiwach...

Cytat:

Toa Ognia prędko wrócił do ciała i zaczął się rozglądać. Pod kilkoma kamieniami znalazł Broń Toa. Był to ognisty blaster z czekanem po drugiej stronie. Inferno zaczął bić w skalną ścianę. Rył tunel wiele godzin i rzadko odpoczywał. Wkrótce ujrzał światło.
-Wolność! - zawołał. Szybko wygrzebał się z ziemi. Jego pole widzenia ledwo przekraczało kilka metrów, gdyż całe miasto spowite było pajęczyną. Nagle zza pleców dał się słyszeć dziwny pisk. Toa obejrzał się i od razu zaczął biec przed siebie. Za nim podążały Visoraki, pająkowaci złodzieje życia, jak się na nich mawiało. Inferno przez tą prędkość mógł w każdej chwili upaść lub zderzyć się z czymś, ale nie myślał o tym. Musiał uciekać, tylko to się liczyło.

Cytat:

Po chwili dobiegł do brzegu. Zdyszany i zmęczony myślał, że zaraz zostanie zaatakowany przez Visoraki. Obrócił się i stał teraz oko w oko z pięcioma pająkami. Okazało się, że Inferno nic nie grozi, gdyż ci, którzy, jak uważał, ścigali go, wskoczyli do wody i odpłynęli.
-Kto by pomyślał, że Visoraki tak dobrze pływają! - zawołał. Był szczęśliwy, ale i też zdziwiony. Czemu go nie atakowały? Gdyby wcześniej pobiegł w drugą stronę, zobaczyłby, że inny Toa Ognia przejmuje władzę nad pająkami i każe im odejść. Inferno usiadł na kamieniu. Nagle głaz odsunął się zrzucając Toa i odkrywając ukryty tunel. Wszedł do środka. Nic nie widział, więc użył ognistego blastera jako pochodni. Po wielu godzinach doszedł do wielkiego, ciemnego, obstawionego kolumnami pomieszczenia. Usłyszał dźwięk otwieranych wrót, ale nie zdążył się obejrzeć, bo ktoś go ogłuszył. Gdy się obudził zauważył przed sobą Makutę Teridaxa.
-Kim jesteś? Jak się nazywasz? - wypytywał Inferna.
-Jestem Inferno, Toa Ognia!
-Inferno? A, tak! To ty przy zbiórce się oddaliłeś, tak? Mój Vahki złożył raport, że zrzucił cię do Archiw.
-Gdzie jesteśmy?
-W mojej kryjówce. Byłeś długo nieprzytomny! - Teridax zmienił temat.
-Długo? Jak długo?
-Wiele lat.
-Co?!? Jak to możliwe, że mnie na tak długo ogłuszyłeś?
-To zasługa mojej mocy Cienia! Zresztą... Nie jesteś mi już potrzebny - stwierdził Makuta. Inferno szybko wstał i uskoczył przed promieniem. Rozgorzała walka.

Ostatnio zmieniony przez SejfMan dnia Pon 16:05, 21 Kwi 2008, w całości zmieniany 3 razy

~SejfMan~ napisał:

Często mam ochotę na zrobienie czegoś "fajnego". Więc wróciłem do mojego starego FFa, którego nie ukończyłem Mrugnięcie

Cytat:

Na 500 lat przed przybyciem Toa Metru nierozważny członek OoMN zgubił w Archiwach Onu-Metru kamień Toa. Przez tę pomyłkę zrodzi się nowa historia, historia o Toa Ognia, Inferno. Kiedy fałszywy Turaga Dume zebrał wszystkich Matoran, by zamknąć ich w kapsułach Niki, pewien podejrzliwy Ta-Matoranin odkrył podstęp. Zaczął uciekać lecz przy Archiwach Onu-Metru spotkał starego, uszkodzonego Vahki, który rzucił się na niego. Przez to spotkanie, Inferno spadł na bardzo niskie poziomy Archiw. Po latach przebywania w zamknięciu niemal oszalał, lecz znalazł kamień Toa. Ku wielkiemu zaskoczeniu stał się Toa Ognia. Szybko opanował nowe moce i przy pomocy Kanohi Iden ujrzał, że Metru Nui jest opuszczone i pełne Visoraków. Leciał przez pajęczyny tak długo, aż nie zobaczył wielkiej fortecy. Wtem spostrzegł szóstkę Toa zmierzających w tamtym kierunku.
-Nareszcie! Przybyła pomoc! Musze ich zawiadomić, że jestem uwięziony w Archiwach...

SPRZECIW! Nie ma czegoś takiego jak "kapsuły Niki"! To brak słuchu. Matau powiedział "Kapsulniki"!

Ekhem... zapomniałem poprawić, bo pisałem to kiedyś Mrugnięcie

Już poprawiam Bardzo wesoły

Ekhm, nowa część. Wiem, że krótka, ale każda taka będzie Bardzo wesoły

I tym razem proszę o ocenki, a nie jeden post ze skargą. Zmieszany

Szybko biega ten Inferno XD
Niezłe, i fajnie że dałeś visoraki Mrugnięcie

9/10

Dodałem nową część. Oceniać! Bardzo wesoły

Opowieść jest ciekawa, tylko trochę za mało akcji, ale uważam, że w następnym odcinku to się zmieni.
Na zachętę dam 8,5/10. Pisz dalej, bo ciekawe.

Ostatnio zmieniony przez Tahtorak dnia Pon 19:53, 21 Kwi 2008, w całości zmieniany 1 raz

Opowieść jest ciekawa i zajmująca. Dawaj tylko ciut dłuższe części.
Jak na razie jest okej Mrugnięcie

Dam 9/10. Pisz dalej...
Fajnie, że dałeś Visoraki... Wesoły

... mam nadzieję, że wrzucisz jeszcze jakieś dobrze znane postacie... Mrugnięcie

Ostatnio zmieniony przez Dekar Nuva dnia Wto 14:16, 22 Kwi 2008, w całości zmieniany 1 raz