"Światło, które pochłonie mrok zdrady"-ff

Taaa...pisze to sobie już jakiś tydzień, więc postanowiłem dac swoje wypociny. Narazie cz.1 A kolejne bedą co tydzień, jeżeli sie spodoba)
Tak wiec dziejesię to 500 lat przed WK, i opowiada o decyzjach znanaej nam grupy TOA HAGAH.
Enjoy.

Cytat:

Toa Norik był zawiedziony. Siedział teraz w chłodnym korytarzu Wieży Toa, rozmyślając nad losem jego pobratymców.
Rozejrzał się nerwowo, jakby szukał ratunku wokół siebie. Zastał tylko pustkę i syczący wiatr. Wtem, skrzypiące od starości drzwi otworzyły się,
i do pokoju wszedł jego przyjaciel, Iruini. Minę miał nietęgą- pewnie chciał powiedzieć coś śmiesznego, by rozweselić Norika, lecz widział, że nie ma to sensu.
Podszedł więc bliżej, i pochylił się nad towarzyszem.
-Zrozum, Norik- westchnął- Nie damy rady, jeśli jest prawdą, że teridax zdradził Wielkiego Ducha.
Toa ognia spojrzał na niego kątem oka. Iruini ciągnął dalej.
-Wiesz...-powiedział- niedługo staną się straszne rzeczy...nie będziemy bezpieczni.Wyruszmy wszyscy w kierunku północnych wysp. Tam nikt nas nie bedzie szukał.
Norik nie odpowiedział. Siedział nadal zgarbiony, z założonymi rękoma.
Toa wiatru zrozumiał, że jeszcze nie czas na rozmowę, i wyszedł z opuszczoną głową.
Norik z powrotem pogrążył się w myślach. Jak mogło do tego dojść? Nie tak dawno, jak byli dumnymi strażnikami Makuta, rasy która opiekowała się matoranami.
Aż pewnego dnia, Makuta wykonali zamach na toa. Grupa ledwo uszła z życiem, poraniona od mocy cienia. Wtedy to, po walce, jego siostra- Gaaki, używając swej maski
podsłuchu, dowiedziała się od stojących daleko Makuta, zdradziecki plan Teridaxa. Po tej druzgocącej wiadomości, toa udali się tutaj, do opuszczonej wieży toa, gdzie przez jakiś czas byli bezpieczni.
Tak...Norik rozpamiętywał to, jakby od tego wydarzenia minął przynajmniej tysiąc lat, choć to dopiero tydzień.
Otrząsnął się z tych myśli, po czym wstał. Jeszcze raz rozejrzał się po pokoju, błądząc wzrokiem. Odszedł w kierunku drzwi, i udał się do sali obrad.

Cytat:

Gdy już wszedł do oświetlonego tylko świecami pomieszczenia, jego oczom ukazał się znajomy, długi kamienny stół, przy którym siedziała już reszta toa.
Bezszelestnie usiadł i spuścił głowę. Zapadło niepokojące milczenie. Przerwała je dopiero Gaaki, jak zwykle pierwsza we wszystkim.
-Nie możemy wiecznie się ukrywać-odparła, uderzając pięścią w stół- toa walczą, a nie uciekają jak wystraszone Guuko!.
-Przy czym często giną- cynicznie rzucił Kualus, toa lodu.
-Masz lepszy pomysł, co, Kualus?- charknął gniewnie Bomonga- jeżeli trzeba będzie zginąć, to poświęcę swoje przeznaczenie w imię Mata Nui!
Toa lodu odwrócił wzrok. Iruini przyglądał się temu z niepokojem, a następnie skierował wzrok na swego lidera, który nie odzywał się wcale.
-Przestańcie- wykrzyknął, zwracając na siebie uwagę- kłótnia, to najgorsze, co aktualnie możemy zrobić.
Bomonga spojrzał na niego urażony.
-Kualusie, nie trwoń gardła na dyrdymały, a ty Bomonga, pohamuj swój ognisty temperament- nie jesteś chyba toa ognia, co?
Żadnego odzewu. Widocznie czekali, by ich zielono-złoty przyjaciel ciągnął ten wątek.
-Tak więc, pomyślmy- odparł, uradowany że ktoś go słucha- jak możemy powstrzymać Makuta?
-Oni znają nasze słabe strony- cicho odchrząknął Pouks, siedzący w końcu sali.
-A my znamy ich, Pouks. W końcu byliśmy ich ochroniarzami.- powiedziała Gaaki, patrząc w stronę toa kamienia.
-Tak więc, co jest tak potężnego, że może powstrzymać Lordów Mroku, od ich niecnych planów?- oburzył się Bomonga, poprawiając swą srebrną maskę.
-Tren Krom- zaśmiał się Pouks, ale innych widocznie mało to rozbawiło, więc zamilkł.
-Żeby pokonać Makuta, nie potrzeba nam nieistniejącej istoty, takiej jak Tren Krom czy inny Keetongu- warknęła Gaaki.
-Keetongu istnieje. Ja wierze- szepnął Norik, ale nikt go nie słuchał.
Gdy inni prowadzili dyskusję, Norik nadał patrzył tępo w blat stołu. "Co może być tak potężnego"- powtórzył myśl Bomongi.
Rozpoczął wnikliwą analizę problemu, jak to miał w zwyczaju. Makuta są istotami cienia. Przeciwieństwem cienia jest światło, dobro, blask.
Ale skąd by mieli wziąć narzędzie przypisane żywiołowi światła? Berło Świtu zostało zniszczone 20 tys. lat temu, tak samo jak Heliotarcza.
Wtem, skojarzył swoją rozmowę z Teridaxem w fortecy bractwa.

Forteca bractwa- miesiąc wcześniej.

-Norik, mój przyjacielu- odparł wysoki Makuta, swym zimnym, lecz przyjaznym głosem.
-Witam, Teridaxie- z uśmiechem odparł platynowo- czerwony toa ognia.
-Cuż cię tu sprowadza, na Destral? Czyżby problemy z naszymi rahi na Xia zostały rozwiązane?
-Ależ oczywiście- rozpromieniał toa- te jaszczury raczej nie lubią, jak ich ogony pali moja lawowa włócznia.
Makuta zarechotał.
Norik wychylił Sie za Makutę, zauważył bowiem coś błyszczącego w ręce innego Makuty, Chiroxa, który zmierzał do zbrojowni.
-Co to takiego?- zapytał zaciekawiony.
Makuta odwrócił głowę, a na jego twarzy pojawił się strach. Wyraźnie wstrząśnięty, spojrzał gniewnie na Chiroxa, a ten rozumnie przyśpieszył kroku.
-To...jest maska deportacji- tłumaczył Sie Teridax- wiesz...znikasz i pojawiasz się gdzie indziej.
-Coś jak maska Iruiniego?
-Dokładnie.

Z powrotem w Wieży Toa.

-Słuchajcie- odparł Norik, i choć mówił cicho, było go dobrze słychać przez głosy reszty.
Wszyscy wlepili wzrok w toa, jakby był oazą na pustyni.
-Gdy ostatnio byłem w fortecy bractwa, zauważyłem Chiroxa niosącego maskę...
-Chirox- burknął z pogardą toa ziemi
-Tak wiec, ta maska była złota, i co było dla mnie dziwne, świeciła się, choć nikt jej w tym czasie nie użytkował.
Teridax powiedział mi, że to maska deportacji, ale po jego minie, i po tym, co nam zrobił, sądzę że kłamał...
Zapadła cisza.
-Złota, świecąca maska- powtórzyła Gaaki-...słyszałam pogłoski, że ktoś wykradł jedną z najpotężniejszych masek z Arthaki- Maskę Światła.
-Skończ te brednie, siostro- odparł, jak zawsze zły, Bomonga- do czego zmierzasz, Norik?
-Ano do tego, że ta maska to była Maska Światła.
Wszyscy spojrzeli na siebie.
-Po co Makuta mieliby kraść ta maskę?- rzekł Pouks.
-Jak wiecie, Makuta są potężni, i są istotami cienia. A co jest wrogiem cienia?- Światło.
Makuta ukradli tą maskę, ponieważ boją się, że narodził by się toa światła, stanowiący dla nich poważne zagrożenie.
Kradnąc maskę, chcą zapobiec nieuniknionemu.
Cisza.
-Więc...więc co planujesz?- odparł Kualus.
-Sądze....że powinniśmy wykraść tą maskę.

Cytat:

Wyspa Destral.
Stoimy wszyscy na plaży, wpatrzeni w klif jak tępe kikanalo.
Wyspa ma bardzo potężne zabezpieczenia, i wątpię by ktoś się tam żywy dostał.
-Macie jakiś plan? Bo chyba nie przypłyneliśmy tu patrzeć na piękne skały wapienne?- syknął Bomonga.
-Spokojnie...myslę- uciszył go Norik, nie odwracając wzroku. Był tak skupiony, że wydawało się, iż posiada on rentgen w oczach i wyszukuje Makuta.
- Jak dla mnie...to nie ma sensu. Nic większe od Fikou nie wejdzie do fortecy!- bąknął toa lodu, grzebiąc palcem w nabrzeżnym piasku.
W tym momencie Norik rozwarł oczy szerzej, a na jego masce wyrył się usmiech.
-Kualus...znalazłeś!
-Co znalazłem?- zdziwił się biały wojownik.
-Rozwiązanie, śnieżna pało. "Nic większe od fikou nie dostanie się do twierdzy"! Więc wejdzie tam coś wielkości fikou!
Toa wyrazili jednak brak zrozumienia.
-Jego moc ognia przegrzała mu rdzeń mózgowy- szepnął Bomonga do Pouksa, a ten parsknął śmiechem
-Nie rozumiecie?- kontynuował Norik- przecież mam maskę zmniejszania.
Pomniejsze się, a czujniki ukryte na wyspie nie wykryją mojej obecności. Będę mógł je wyłączyć i otworzyć wam drogę.
Reszta skwintowała to wspólnym "Aaahhaaaa".
-Pomysł nie najgorszy...moze cię podrzucić?- rzucił pan huraganu, Iruini.
-Jasne- natychmiast odparł Norik, a jego maska zajaśniała.
Zaczął maleć, jego zbroja kurczyła się, a całą jego postać owijała czerwona, blada poświata. W końcu był tak mały, na ile pozwalała mu maska. Następne Iruini uczynił swą powinność, i teleportował przyjaciela ponad klify. Toa ognia natychmiast ruszył w stronę zamku Makuta.
Wyglądał na opuszczony. Tak jak przewidzieli, na dzisiejszych obchodach w Metru Nui musiało pojawić się większość Makuta, łącznie z Teridaxem. Pozwalało to zamaskowac ich tajny plan. 2 tygodnie czekania i planowania były owocne. Jedyne czego się nie spodziewali, to czujniki na wyspach i wzmocnione uzbrojenie wyspy. Ale Norik już się tym zajął. Był własnie w panelu sterowania ufortyfikowaniem. Zauważył kamienny przycisk z wyrzeźbionym napisem. Był to przycisk aktywujący czujniki. Toa wcisnął go, a z całej yspy słychac był ciche "zuuuuum".
Po chwili włączył także kamienne, chowane schodzy, by jego towarzysze mogli wejść na wyspę.

Drużyna ostrożnie wkroczyła do twierdzy. Odgłosy ich kroków robrzmiewały mrocznym echem.
-Ciemno tu.- szepnął Pouks- ma ktoś lightstone?
Na te słowa Norik odwrócił się, a jego dłoń zapłoneła ognim, nie czyniąc mu ran. Korytarz był teraz doskonale oświetlony.
-Amatorzy- zaśmiał się toa ognia i ruszył dalej.
Widok oświetlonego korytarza nie był przyjemniejszy od ukrytego w cieniu.
Ściany zdobiły jedynie cześć panczerzy od nieudanych Rahi Miserixa.
-Pssyt! Norik! Gdzie właściwie mamy szukać tej maski?- zapytała Gaaki
-Chirox niusł ją do komnaty ze zdobyczami Makuta. Tam zaczniemy.

Ostatnio zmieniony przez DD dnia Wto 13:57, 29 Lip 2008, w całości zmieniany 3 razy

Noo... fajnie Mrugnięcie

Spodobał mi się twój styl pisania Wesoły

Dyszka dla ciebie.

Fajne??Niee. Bardzo Fajne??Taak xD Gaki ma fajną moc maski Mrugnięcie

daje ten of ten xD Będe śledził to jak twoje i Sejfa komix'y.....jak Sejfa wrócą Mrugnięcie

Ostatnio zmieniony przez Kebabowy Hafu dnia Czw 19:56, 17 Kwi 2008, w całości zmieniany 1 raz

Opowieść ŚWIETNA !!! Czekam na więcej... Wesoły

To prawda u Toa Gaaki, z tą maską Podsłuchu ???

Bardzo fajna historia. Oby tak dalej. Nie mogę się doczekać dalszej części.

FF zapowiada się ciekawię .Narazie nie ocenię.Czekam na następną część ,i myślę ,że będzie warto czekać Bardzo wesoły

Fajny FF, na zachętę na dalsze części 10/10 Mrugnięcie

Ostatnio zmieniony przez Felhi dnia Pią 14:45, 18 Kwi 2008, w całości zmieniany 1 raz

Fajny FanFick, opowiadania tak jak i komiksy idą ci nieźle. Mrugnięcie

- 8/10.

Coś ostatnio sporo tych FF się pojawiło. na razie to zamało na komentarz. Poczekam , przeczytam , potem ocenię.

Nowa cześć. Następna będzie w przyszłym tygodniu...może w sobote.

Hmm... jest sporo błędów językowych i nie tylko. Przynajmniej dla mnie. Tym razem jedynie 7/10.

Ostatnio zmieniony przez SejfMan dnia Sob 10:40, 19 Kwi 2008, w całości zmieniany 1 raz

Bardzo fajny FF. Masz ładny styl pisania. Opowieść jest ciekawa. Oceny nie wystawię, ale jest bardzo fajnie Wesoły

. Podoba mi się to, ze używałeś znanych postaci.

~Tenir

	~SejfMan~ napisał:
	Hmm... jest sporo błędów językowych i nie tylko. Przynajmniej dla mnie. Tym razem jedynie 7/10.

Rzeczywiście jest kilka błędów, ale nie każdy musi być mistrzem, jeśli chodzi o język polski Mrugnięcie

( bez obrazy... )
Praca jest ciekawa i oryginalna ( wypowiedziane w dobrym kontekście ). Daję 9/10... i życzę ci, abyś utrzymał ten wynik... Bardzo wesoły

Szkoda tylko, że nast. część będzie dopiero w przyszłym tygodniu Smutny

No, fajna jest ta część, coś Iruini cicho siedział. Hmmm... Zobaczymy co będzie dalej.

Fajny serial. Druga część super, daję 10/10 narazie. Bardzo wciągające.